Θεραπεία του καταρράκτη

Η χειρουργική επέμβαση είναι ο μοναδικός αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του καταρράκτη και δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απομάκρυνση του θολού φυσικού φακού του ματιού και η αντικατάστασή του από έναν, μόνιμα τοποθετούμενο, τεχνητό, ενδοφθάλμιο φακό.

 

Η επέμβαση του καταρράκτη θεωρειται ως μια από τις ασφαλεστερες και επιτυχέστερες επεμβασεις στο χωρο της υγειας.

 

Η θεραπεία του καταρράκτη δεν γίνεται µε φαρμακευτική αγωγή.

Πριν την επέμβαση προηγείται η μέτρηση της διαθλαστικής δύναμης του ενδοφακού και γίνεται η επιλογή της κατηγορίας του ενδοφακού (monofocal, multifocal, toric, aspherical MICS IOL), βασισμένη στις ανάγκες, τις προσωπικές επιθυμίες και το προφίλ του ασθενούς.

 

Πριν το χειρουργείο ενσταλάζονται ειδικές σταγόνες (μυδριατικά, αντιβιοτικά και αντιφλεγμονώδη) καθώς και αναισθητικές σταγόνες.

Η goldstandard τεχνική αποκαλείται φακοθρυψία.

Μέσω μιας μικροσκοπικής τομής εισάγεται ένας ειδικός στειλεός που στην άκρη του έχει μια κεφαλή υπερήχου.
Με τη βοήθεια της ενέργειας του υπερήχου και υπό μεγέθυνση που παρέχει το ειδικό μικροσκόπιο, θρυμματίζεται ο φακός σε μικρότερα τμήματα και προσεκτικά απορροφάται, αφήνοντας άθικτο το οπίσθιο τμήμα του περιφακίου (της κάψουλας δηλαδή η οποία περιβάλλει τον φακό).
Τέλος εισάγεται και σταθεροποιείται ο τεχνητός ενδοφακός εντός του περιφακίου και έτσι ολοκληρώνεται το χειρουργείο τοποθετώντας αντιβιοτικά και επίδεσμο, χωρίς κατά κανόνα να απαιτούνται ράμματα.

Μετεγχειρητικά ο ασθενής πρέπει να ενσταλάζει αντιβιοτικές και αντιφλεγμονώδεις σταγόνες, συνήθως για 20 μέρες, καθώς επίσης θα πρέπει να εξεταστεί από τον ιατρό του σε τακτικά χρονικά διαστήματα για να πιστοποιηθεί η καλή μετεγχειρητική πορεία.

Η αποκατάσταση της όρασης διαφέρει από ασθενή σε ασθενή και εξαρτάται κυρίως από την πυκνότητα του καταρράκτη. Συνήθως οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες μετά από μερικές μέρες.

Η επέμβαση του καταρράκτη είναι από τις πιο επιτυχείς επεμβάσεις στην ιατρική, με ποσοστό επιτυχίας που φθάνει το 99%.

Παρολαυτά επιπλοκές μπορούν να συμβούν σε μικρό ποσοστό. Οι περισσότερες από αυτές (αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης, αυξημένη μετεγχειρητική φλεγμονή κ.α.) αντιμετωπίζονται επιτυχώς είτε με φάρμακα είτε με επανεπέμβαση. Επιπλοκές που μπορούν να οδηγήσουν σε μόνιμη μείωση της όρασης είναι ευτυχώς πάρα πολύ σπάνιες.

Δευτερογενής καταρράκτης

 

Ο κρυσταλλοειδής φακός βρίσκεται μέσα σε ένα πολύ λεπτό περίβλημα, που ονομάζεται περιφάκιο. Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής αφαίρεσης του καταρράκτη, το περιφάκιο αυτό διατηρείται και ο τεχνητός φακός τοποθετείται μέσα σε αυτό, ώστε να μπορεί να σταθεροποιηθεί στη θέση του.

Μετά από μήνες ή χρόνια, το περίβλημα αυτό (και όχι ο φακός) μπορεί να θολώσει και αντίστοιχα να επηρεαστεί και η όραση.

Η θόλωση αυτή ονομάζεται δευτερογενής καταρράκτης ή θόλωση του οπισθίου περιφακίου. Όταν αυτό συμβεί, μπορεί εύκολα να διορθωθεί με τη βοήθεια ειδικού λέιζερ YAG Laser με το οποίο επιτυγχάνεται ένα άνοιγμα στο θολωμένο οπίσθιο περιφάκιο και η όραση επανέρχεται στο αρχικό της επίπεδο. Η εφαρμογή αυτού του λέιζερ είναι μια ανώδυνη και γρήγορη διαδικασία.

Δευτερογενής καταρράκτης
YAG Laser Kapsulotomie
Scroll to Top